” Ne mens is oek maor ne mens” zei mijn grootmoeder nog al eens vergoelijkend.
”Ik zijn ne mens van alle dag” herhaalde onze buurvrouw regelmatig want ze wilde blijkbaar aandacht voor haar laatste levensfase.
”Ne mens da leeft ziet af” hoorde je af en toe iemand met een halve grijnslach zeggen.
En ”nen eirmen werkmens” was ook al niet te benijden.
Als de loodgieter de goot gemaakt had en als die dan toch bleef lekken, haastte hij zich om te zeggen ”ut blijft altijd mensenwerk.”
En een baas moest achter zijn mensen staan en de pastoor er voor.
Bij het afscheid van een even onverwachte als gezellige ontmoeting in een staminee zei een West-Vlaming tegen mij ”bomen komen elkaar niet tegen, mensen wel.”
En ene van Damme van Usnis sprak waarschijnlijk uit ervaring als hij zei:”Oe kan ne getrouwden mens nog lachen.”
Maar het hoeft niet altijd met emoties te maken hebben.
Het laatste punt wat bij het kaarten nodig is om te winnen kan lang op de lei blijven staan want ”ne reiger kan oek lank op eenen poot staon.”
Een als je aan de kaarttafel hoort ”ziezo, we staon weer bij de mensen” dan blijven de kaarters gewoon zitten maar is de achterstand op de tegenstanders bijna ingelopen.

Ook te vinden op: www.hengstdijk.eu