Soms hing hij jarenlang doelloos aan de voordeur want veel mensen hadden vroeger de gewoonte om ”last achter” te gaan. Maar het kan net zo goed iemand zijn die niet aanbelt, maar aanklopt.
Een klopper kan allerlei vormen hebben en van gietijzer, koper of hout zijn.
Wat we wel weten is dat een klopper bij ons elk fors exemplaar is van het mannelijke geslacht, dieren inbegrepen.
In de zoektocht naar de oorsprong van ons dialect vind je in woordenboeken over vrouwen veel lelijke woorden.
Over mannen veel minder. Als mannen eens dronken zijn, dan zijn ze ”beneveld, boven hun theewater, lucht op of beschonken” en nog vele andere vergoelijkende benamingen.
Ze zingen dan in het vrolijke café wel eens over vrouwen en dat klinkt meestal weinig vrouwvriendelijk.
Ik voel me wel een beetje gênant bij het opschrijven van enkele regels van een oud lied, maar ik kan het eerlijk gezegd niet laten.
Met voorafgaande excuses aan de vrouwelijke lezers van mijn column: “Wij mannen slachtoffers van het vrouwelijk geslacht, ja, ja wij zijn in die serpenten hunne macht.”
En dan ging het verder, over een flinke vent.
”Den euren was ne vreeën, maor ze was nog nie content.”
Hopelijk is de vent die eerdaags aan haar voordeur klopt, ne klopper van vlees en bloed.

Ut is maor da gut weet.
Ward